woensdag 25 november 2009

Je leven hangt aan een zijden draadje

Misschien ken je wel een paar mensen die d.m.v. halsbrekende stunts of extreme sporten opzoek zijn naar een kickervaring (door sommigen ook piekervaring genoemd). Dat deze mensen telkens weer balanceren tussen leven of dood, bewijst het volgende voorbeeld.

In de Amerikaanse staat Arizona heeft een man een zwaar ongeval met een speedboot, die een maximumsnelheid kan behalen van 400 kilometer per uur, overleefd tijdens een 'dragrace' voor boten in Chandler.

Quinton Knight raasde met 240 kilometer per uur over het water, toen zijn boot opsteeg en zijdelings terug in het water terechtkwam. De man werd uit het vaartuig gekatapulteerd en tolde als een lappenpop over het water. Gelukkig voor de man was God in een goede bui en kwam de 32-jarige man er vanaf met slechts een gebroken been.



woensdag 11 november 2009


Hand van God



Voor de moord op JFK



Finale WK 1998 te Frankrijk



Tegenhouden tanks op Tiananmen



Landing op de maan



Verdrag van Jalta



Wapenstilstand 1918


...enfin confronter ce mur dans lequel nous avons pu donner quelques coups de pioche - Nicolas Sarkozy

Dit citaat van ene Nicolas Sarkozy, huidig president van Frankrijk, werd gespot op de populaire site Facebook. De pr-afdeling van de Franse president liet zondag 8 november in naam van Sarkozy een tekst achter op zijn fansite waarop men beweert dat op 9 november 1989 de president, toen adjunct-secretaris generaal van de RPR, in hoogst eigen persoon heeft meegeholpen aan de afbraak van de Berlijnse muur.

Het nieuws verspreidde zich als een lopend vuurtje en niet veel later reageerde de eerste critici al, die dit nieuws afdeden als een misplaatste grap.


Ik overliep even doorheen de vele argumenten en stootte op deze merkwaardige feiten.

Zoals jullie weten, viel de Berlijnse Muur op 9 november ’89. Nicolas Sarkozy beweert op Facebook dat hij die ochtend vernam dat er in Duit

sland iets op til was: de grens tussen Oost en West zou namelijk opengesteld worden. Journalisten, toen ter plaatse, vertellen echter dat men die ochtend helemaal nog niet wist wat er zou gebeuren. Het nieuws dat de muur zou vallen, raakte pas tegen de avond bekend. Ook beweren journalisten uit Frankrijk dat Sarkozy die dag gespot werd bij de herdenking van de overleden de Gaulle.


Sarkozy die nog geen reactie heeft gegeven op het nieuws, komt zo in nauwe schoentjes te staan. Ook zijn medereiziger van toen, partijgenoot en latere premier Bernard Juppé, kan het verhaal niet bevestigen. Juppé lijkt opgezadeld met een vorm van dementie telkens men vraagt naar de datum van hun vertrek. In een interview zei hij onlangs dat ze op "de 10e of 11e november" vertrokken waren. In een biografie staat te lezen dat

ze er pas op 16 november waren. Op zijn blog schrijft hij nu dat hij zich net als Sarkozy op de historische 9 november in Berlijn bevond. Ook zijn woordvoerder kon geen duidelijkheid over de datum brengen.


Uit dit alles moet ik met spijt in het hart de conclusie trekken dat het verhaal van 'Sarkozy, de Berlijnse muurhakker' een mooie titel zou zijn voor een fictioneel jeugdboek, maar zeker geen geschiedkundig feit is.


Sinds het nieuws bekend raakte dat de foto zou zijn gefotoshopt, komt de man uit het Elysée voor in heel wat afbeeldingen van belangrijke

geschiedkundige gebeurtenissen uit de 20e eeuw.

Zo kan je Sarkozy terugvinden als prominent deelnemer aan, o.a. de landing in Normandië in 1944, de Conferentie van Jalta (samen met Churchill, Roosevelt en Stalin), het tekenen van de wapenstilstand die op 11/11/1918 een einde maakte aan WO I, en zelfs de bestorming van de Bastille, ondertussen 220 jaar geleden. En daar blijft het niet bij. De man van Carla Bruni is ook te bewonderen naast Neil Armstrong tijdens h

et planten van een -Franse!- vlag op de maan. Ook houdt hij op het Tiananmenplein een tank op afstand (in 1989) en blijkt hij (onschuldig) toeschouwer in Dallas wanneer JFK er in november 1963 wordt vermoord.

Ook YouTube mag op zo’n moment niet ontbreken (zie Sarkozy: le mensonge de Berlin).


Ik dank u voor het lezen en zie u graag een volgende keer terug!


Tim



zondag 8 november 2009

"Ik denk dat dit het einde is" - Xavier Malisse

Beste bloggers, waar was u toen het nieuws bekend werd gemaakt dat Xavier Malisse en Yanina Wickmayer voor een jaar geschorst zijn door nalatigheid bij het invullen van hun whereabouts? Weet u het niet meer? Wordt u daardoor een jaar weerhouden van uw werk, uw leven?


Feiten zijn feiten. Yanina Wickmayer maakte de voorbije 18 maanden drie overtredingen op de whereabouts-reglementen. Zij vulde drie keer haar verblijfsgegevens niet in, waardoor de

dopingcontroleurs van het WADA (Wereldantidopingagentschap) niet wisten waar Yanina verbleef zodat ze geen onverwachte dopingcontrole kon ondergaan. In principe staat dit gelijk aan een positieve dopingtest. Hetzelfde verhaal bij Malisse. 2x zijn whereabouts niet ingevuld en daarbovenop ook nog eens een dopingcontrole gemist.

Mij hoor je dus niet zeggen dat we deze overtredingen door de vingers kunnen zien, maar zou een fikse geldboete niet iets redelijker zijn dan een jaar schorsing?


De heren van Vlaamse Doping Tribunaal, die de tennissers deze straf hebben opgelegd, beseffen duidelijk niet goed wat voor een grote consequenties hieraan vasthangen. Voor de jonge Wickmayer, wiens carrière dit seizoen een enorme hoogte nam met haar halve finale op de US Open en haar 23ste plaatst op de WTA-ranking, betekent dit een verloren jaar in haar ontwikkeling als tennisspeelster. Voor de 29-jarige Malisse zou dit wel eens het einde van zijn carrière kunnen betekenen.


Deze hele situatie zindert al 3 dagen doorheen ons land. Niet alleen in de huiskamers van de gewone man, maar ook in de politiek weerklinken kreten van onbegrip tegenover deze straf. Gewezen Vlaams minister van sport Bert Anciaux schreef op zijn blog: "Naar mijn mening mag een speelster van haar kaliber niet op dergelijke wijze en ook niet met zo'n zware straf worden 'gepakt', zeker omdat er zelfs geen kwaad opzet wordt vermoed. Kortom: Yanina schond misschien de letter van de wet, maar geenszins de geest." De huidige minister van sport Muyters: “De straf is vreselijk, de carrières van die drie sporters (nvdr. Ook de bokser Sugar Jackson riskeert een jaar schorsing door het missen van 2 dopingcontroles) zijn gefnuikt. Dat is erg.” In het tv-programma de zevende dag wist hij kijkend Vlaanderen nog te vertellen dat hij bij het WADA zal pleiten voor een mildere straf voor Wickmayer en Malisse. Benieuwd of de minister iets kan forceren!


Dat deze hele soap nog een tijdje zal aanslepen zou me niets verbazen, maar heel tennisminnend België, mij incluis, hoopt op een happy end. Als steun aan Malisse droegen de spelers, die meededen aan de AXA Belgian Masters in de Lotto Arena, een T-shirt met een foto van de geschorste speler.



Veel sterkte Yanina en Xavier!